De kunstenaar houdt van kostumering en zijn publiek is deftig aangekleed. Maar liefst twee tv-ploegen, waarvan één SBS-6, maken opnames, het gonst in de stad. De forse galerie ruimte is afgeladen vol.
7 januari 2012 was de opening van de solo show ‘Where beauty’s veil…’ met het nieuwe werk van de Leidse kunstenaar Casper Faassen (1975) in galerie Rademakers in Amsterdam.
Faassen is oorspronkelijk uit Leiden, maar inmiddels internationaal opererend. Binnenkort vertrekt Casper Faassen weer naar India, om een nieuwe serie werken op papier te produceren, werken die inmiddels tot ver over de grens verhandeld worden.
Een publiekslieveling en terecht, want Casper is geliefd om de verfrissende eenvoud en aansprekende directheid in zijn werk, dat de schoonheid verbeeldt. Geen koeterwaals en dus geliefd, dat bleek eens te meer bij de sympathieke openingsspeech van zijn vriend Jochem Myjer, eveneens Leids ingezetene, die Casper roemde en van nabij kent, de beide talenten zijn immers buren, Jochem’s oefenruimte is gesitueerd boven de studio van Casper. De kunstenaar bouwde zijn oeuvre en bekendheid op met schilderijen en fotografie van het vrouwelijk naakt, portretten en het stilleven. De thematiek is doeltreffend simpel, schoonheid verbeelden. Onbegonnen werk? Bezie het standvastige oeuvre van Faassen.
De titel ‘Where beauty’s veil…’ veronderstelt onthulling maar het blijkt de verleidelijke verhulling van schoonheid die smetteloos is. Jochem Myjer merkte scherpzinnig op dat alleen de kunstenaar weet wat er zich op de mistige fotografische werken exact afspeelt. Jochem verwoordde hoe het suggestieve vage oftewel de mysterieuze verhulling het verlangen ontluikt in de waarnemer. Het verlangen deel te zijn van die ‘andere’ werkelijkheid, voorbij ‘the veil’, het semi-transparante doek, voorbij de suggestieve mist of de voile.
Bovenaan het bloemstuk getiteld ‘Inanimatus’, 160 bij 100 cm, uit 2011. Techniek: fotografie op setasan (perspex).
‘Inanimatus’? Immaterieel, zonder ziel, ont-geestelijkt?
Nee, bedoeld wordt eeuwig schoon, onveranderlijk en zonder lichaam. Bloemen die nooit zullen verwelken. De Inanimatus Conjurusspreuk wordt behandeld tijdens de lessen Gedaanteverwisselingen in het boek Harry Potter en de Orde van de Feniks. Met de spreuk kunnen levenloze voorwerpen tot leven worden gewekt. Bezield worden dus.
Die gedempte kleuren zijn kraakhelder en zoet en geven het verlangen warmte. Het is subtiel uitgevoerde verleiding van het zuivere.
Het werk is getiteld ‘Hail Fog’, 160 bij 100 cm, uit 2011. Techniek: fotografie op setasan (perspex).
In vertaling een gewaagde titel, Heil mist! Het silhouet van een jonge vrouw met het tedere gebaar van tasten. Het ijle doorbrekend van de mist met haar vingertoppen. Hier is de naïviteit van het maagdelijke of onbedorvene, hier is schoonheid nabij en ons verlangen daar van deel te zijn.
Het beeld blijkt universeel.
Rechts onderin de schedel van het klassieke nature morte, de vanitas, getiteld ‘Horror Vacui’, 160 bij 100 cm, uit 2011. Techniek: fotografie op setasan (perspex).
De horror vacui is de angst voor het ledige, hier vervuld van licht..
De titel van de show is een citaat uit Shakespeare’s Sonnetten nummer 95. Hoe de schoonheid verblindt.
How sweet and lovely dost thou make the shame, Which, like the canker in a fragrant rose, Doth spot the beauty of thy budding name! Oh, in what sweets dost thou thy sins enclose!
…
And what a mansion have those vices got, Which for their habitation chose out thee, Where Beauty’s veil doth cover every blot, And all things turn to fair that eyes can see!
Where Beauty’s veil doth cover every blot,
And all things turn to fair that eyes can see!
De pure schoonheid wordt elke smet vergeven.
En alles wordt zuiver en schoon wat de ogen kunnen zien.
Bent u geïnteresseerd in het werk van Casper Faassen,
Op deze website te lezen, onder Casper Faassen:
‘Project 2.0 Hover through the fog and filthy air’
‘Casper Faassen en het geheim van de formule van schoonheid’
‘De zwarte kunst van Casper Faassen’
Allart Lakke, 8/9 januari 2012.