Fris en scherp oogt het sublieme werk van Zacharias Zedz (Leiden, 1971) en het ontwikkelde zich vanuit één tag, het woord ZEDZ, de ‘perpetrator’.
Graffiti zweert bij de communicatie in de openbare ruimte en is als uitdrukkingsmiddel onderdeel van de hiphop cultuur. Binnen die cultuur geldt een eigen mores en ik ben geen ingewijde, maar Zedz schijnt een grondlegger in de Nederlandse scene en is met graffiti vanaf begin tachtiger jaren actief. Hij studeerde aan de Gerrit Rietveld Academie en opereert inmiddels internationaal.

Het oeuvre van Zedz transformeert de letters naar een autonome complexiteit, een vreemd soort wiskundigheid en ruimtelijkheid wordt de letters deel. Een onwerkelijke architectuur, namelijk met als basis de letters zedz, uitgewerkt tot een innerlijke grammatica, die verwantschap toont met Mondriaan, de klare lijn en science fiction. Het is uitgebalanceerd en smaakvol.

Beeld: Med-tech 3D blockbuster at Eurocultured Turku. De graffiti tag is autonoom geworden en behoeft niet langer de oorspronkelijke drager, de muur.

In de onderste ruimtelijke versie zijn de letters in een fries geplaatst, als beeldtaal opgebaard. Die onevenredige diepte en de werking van als in een afdruk, het negatief, veroorzaakt een gevoel van ‘printing’, een inprenting. Het effect van een echte zedzer.

Zie: http://www.zedz.org/

Allart Lakke, 2012.

Rechts Zedz in Torino in 2012. Onder schitterende kartonnen sarcofaag van ZEDZ. http://www.mediamatic.net/68173/nl/zedz-workshop

Zedz in Turijn.