Ik vraag me af waar EmADé voor staat, ik geloof zo geschreven als het Engelse woord voor gek.

De afkorting is inderdaad MAD. Tegenwoordig bestaan tactische kernwapens, voor op het slagveld en om militaire doelen uit te schakelen en strategische kernwapens, die dienen om het algehele vermogen van de tegenstander om oorlog te voeren zoveel mogelijk te vernietigen. Die laatsten zijn geschikt om grote gebieden volledig te verwoesten. Brr. Deze wapens van de Koude Oorlog leiden tot het inzicht van de Mutual Assured Destruction, MAD.

Ongelofelijk, hoe weet jij dat allemaal?

Ik zocht iets uit over het verschil tussen tactiek en strategie.

En EmPéDé, weet je ook wat dat betekent? Iemand had het er laatst over, EmPéDé.

MPD of Multiple Personality Disorder is een psychiatrische diagnose die de conditie beschrijft waarbij een persoon meerdere, uitgesproken identiteiten of persoonlijkheden (bekend als alter ego’s of alters) vertoond, elk met een eigen patroon van perceptie en omgang met de omgeving. Het zijn dergelijke mensen die Multiples genoemd worden.

Multiplus? Oh, ik wist niet dat jij zo geleerd was?

Nee he? Een multiple is overigens eveneens een kunstwerk in oplage, bijvoorbeeld de Boite en valise (de eerste twintig stuks vanaf 1941 tot 1949) van Marcel Duchamp. De koffers zijn unica en replica tegelijk en serieel als gelijkwaardige exemplaren geproduceerd. Het concept van de multiple is soort gelijkheid, maar niet een per se compleet identiek object in oplage te vervaardigen. Duchamp zelf speelde allerlei sociale rollen, een vrijgezel, een dandy en a trickster, een Avant-garde kunstenaar en een kunsthandelaar, een schaakmeester en een nar. Hij leed niet aan Multiple Personality Disorder, maar had een uitgewerkt alter ego in Rrose Sélavie.

Een alter Roozellawie. Nou en?

Nu, de ready-mades van dezelfde Duchamp worden beschouwd als de eerste multiples, in 1917. Van de werken bestaan meerdere versies, replica’s en mogelijk duizenden gelijke, ongesigneerde objecten, denk aan het urinoir van de fabrikant J.L. Mott.

Noem het rèddymaid en een pisbak is met een mooi buitenlands woord kunst?

Ja en aangezien dat woord alle cultuurproducten tot kunst verheft heeft Duchamp het aantal uitzonderlijk beperkt willen houden, hetgeen kunstenaars die het concept overnamen helaas over het hoofd zien. In de schilderkunst lijken thematische en vormelijke multiples al langer te bestaan, bijvoorbeeld bij het middeleeuwse drieluik met de afbeelding van het Laatste Oordeel. De drieluiken en hun afbeelding zijn soortgelijk, maar van verschillende auteurs.

Gaap. Het zijn variaties, trouwens wat doet het er toe? Wat een geklets, zo beschouwd zijn alle stillevens multiplus.

Je hebt gelijk, de regels kunnen niet achteraf veranderen van gespeeld spel.

Hebben die menselijke multiplus eigenlijk kiesrecht voor hun afzonderlijke personages?

Geen idee, maar ik vond de vergelijking tussen de MPD en de multiples van Duchamp opmerkelijk. De definitie van de multiple is onnavolgbare turbotaal van kunstcritici.

Elke discipline haar eigen taal en mores. Ik luister liever naar voetbal commentaar.

Oh, ja, hoezo?

Stiften door een linkspoot in een assist. Een dieptepass over de vleugel door een hangende spits. Een kromme bal op de lat van net buiten de zestien…? Het klinkt als gezonde Nederlandse poëzie.

En iedereen een mening? Verbroedering.

En wat betreft het veranderen van de spelregels? Meer camera toezicht en die doellijntechnologie? Sepp Blatter, voorzitter van de Wereldvoetbalbond had gelijk in het niet willen dood-reglementeren van het voetbal. Evidente, want menselijke fouten van oordeel door scheidsrechters met de daarop volgende publieke verontwaardiging zijn belangrijke elementen van voetbal. Aldoor terugspoelen van de beelden en mogelijke her-beoordeling tijdens het spel vernietigd de voortgang van het voetbal en tast het geloof in de gerechtelijke macht in het veld aan…

Nu gaap ik, zoals ik al zei iedereen een mening. Het portret van David Beckham slapend door Sam Taylor Wood uit 2004, saai. Het is mij om het even.

David Beckham. Om het even? Weet je wat jij moet doen?

Nee, maar mogelijk heb jij een snuggere suggestie?

Jij moet je bek houden, dat moet jij!

Ik zwijg geïntimideerd en denk was ik maar een hangende spits met aanvallend vermogen, eentje die zijn mannetje kon uitkappen.

Allart Lakke, 2010/2012.