Vergiffenis.
Misschien bewonderde ik de boze heks als de mooie pleegmoeder van sneeuwwitje vooral om het duistere van de kleuren, paars, bloedrood en donkerblauw, het heeft nog immer een wonderlijk aantrekkelijke werking. Die donkere macht sprak mij aan. De koningin van de nacht, de onaantastbare schoonheid, gevaarlijk.
Macht, is die naïeve identificatie vreemd?
Is het fout?
Zag ik niet dat ze ‘wicked’, slecht en boosaardig was?
Natuurlijk zodra de heks transformeerde in de oude versie met wrat en tandeloze mond was de aantrekking weg. Maar als koningin van de nacht kon ik haar haar boosaardigheid vergeven. Ik identificeerde mij niet per se met het slachtoffer.
De heks kan stijlvol en mooi zijn. Zoals in deze reklame voor Halloween kostuums. Of zelfs goedaardig, zie Sabrina the Teenage Witch serie.
Maar niet Maleficent (“Evil-doer”) uit Walt Disney’s bewerking van ‘Sleeping Beauty’ oftewel Doornroosje uit 1959. De gewelddadige climax is haar transformatie in een draak.
Alle heksen lijken van dezelfde mal. En zelfs de angstwekkende transformatie tot draak vergeet ik als ik haar zie.
Die transformatie sluit aan op de werkelijkheid van vele conspiristen, want merkwaardig genoeg is in conspiracy-kringen het geloof verbreid dat onder andere leden van de Britse koninklijke familie in reptoïde monsters, ‘reptilians’ zouden kunnen veranderen onder invloed van bloeddorstige, satanische rituelen. De bron van die verhalen is de getuigenis van Ex Illuminat Slave Arizona Wilder.
Besproken in ‘David Icke Interviews Ex Illuminati Slave Arizona Wilder’ (interview te zien op Youtube) onder Conspiracy/David Icke. Citaat:
Arizona Wilder, begin met deel 11 tot 13/14 en let wel het is opgenomen in 1998. Zij beschrijft daarin het ‘shapeshifting’ in koninklijke kringen, waarvan zij fysiek getuige is. Het mooie van het imago van de Queen Mother in de U.K., namelijk van wijze, fragiele en vriendelijke grootmoeder, is dat het perfect omgekeerd kan worden. Zoiets als de boze maar schone stiefmoeder naar de afstotelijke, oude heks in Sneeuwwitje. De ‘shapeshifting’ Queen Mother blijkt dan koudbloedig en wreed, een ‘reptoid’. Een opmerkelijke en boude bewering, (boude en boute worden beide gebruikt).
“The Queen Mother was cold, cold, cold, a nasty person. None of her cohorts even trusted her. They have named an altar (mind-control programme) after her. They call it the Black Queen. I have seen her sacrifice people. I remember her pushing a knife into someone’s rectum the night the two boys were sacrificed. One was 13 and the others 18. You need to forget that the Queen Mother appears to be a frail woman. When she shape-shifts into a reptilian, she becomes very tall and strong. Some of them are so strong they can rip out a heart and they all grow by several feet when they shape-shift”.
(Citaat van http://www.whale.to/b/wilder.html)
Zij beschrijft het lichaam van de Queen-Mother als met een lichte, beige buik en de huid is meer donker gespikkeld en geschakeerd bruin van de kop naar de ruggenwervels. Het lichaam heeft bulten naar beneden lopend over de rug. Een reptiel dus. Een sprookje blijkt bewaarheid te zijn.
Allart Lakke, 2011.