Wayne Lo (aka Skid Lo) zit vast voor de eerste high school shooting in 1992.
Wayne Lo (born November 14, 1974) is a Taiwanese-American murderer who perpetrated the shooting at Simon’s Rock College of Bard on December 14, 1992 in Great Barrington, Massachusetts. He killed one student and a professor, and wounded four people before he surrendered to police. He is currently serving two life sentences without the possibility of parole.
Zijn moorddadig handelen was ingegeven door hogere machten, een missie van god. Extreme discriminatie, outcast positie?
But when I thought I was on a mission from God, I was actually filled with so much anger and hate that I would rather believe in God and kill than to not kill. That was how angry I was.
En over een mogelijke mentale ziekte, psychiatrische stoornis zegt Wayne Lo:
The psychiatrists who diagnosed me as mentally ill were paid as defense witnesses so of course they came to that conclusion. Because the prosecution shrinks said I was not mentally ill at all! So who are you gonna believe?
(Interview met Wayne Lo op www.serialkillercalendar.com)
Wayne Lo borduurt in gevangenschap en hij tekent cartoons. De opbrengsten van verkoop gaan naar een opgericht fonds voor de slachtoffers.
Zijn zeer diverse werk is te zien op http://www.skidlo.net/. Het blijkt enigszins ‘disturbing’. Een voorbeeld van de bizarre ‘defacement’ serie van herwerkte snapshots van poserende jongeren, helemaal onderaan op de website onder borduursels. Het is gemeen met naalden in het afgebeelde portret te steken en het gelaat onherkenbaar af te dekken met een masker van borduursel.
Ik ervaar een obsessieve horror vacui in sommige werken in rode en blauwe ballpoint met tekstfragmenten.
Onevenwichtige abstracties in 2011. Het kleurgebruik herinnert mij aan de uitleg van een schizofreen die met kleurpotlood werkte. Al die tinten en verschillen bleken in zijn ogen machtig mooi, één voor één besprak hij de gearceerd ingekleurde velden.
Wikipedia:
Today the website is trying to establish itself in the world of art, rather than as a “murderabilia” business. Wayne Lo’s artwork is now well known and being displayed in gallery shows.
Lo’s photo-embroidery piece “Embroidered Son of Man” is being exhibited at MOBA – The Museum of Bad Art – in Somerville, Massachusetts.
Wat is de status van het werk? Slechte kunst, naar mijn inzicht hooguit mogelijk foute kunst? Vanwege de ‘foute’ kunstenaar? Onzin, niet per se waar, enkele voorbeelden van foute kunstenaar/goede kunst bestaan.
Geen kunst? Vanwege het imago, slechts ‘murderabilia’?
Wellicht. Museum van de slechte smaak (Museum of Bad Taste) zou kunnen, niet ‘Bad Art’. Slechte kunst kan niet. Het is wel of niet kunst. En in die hoedanigheid mogelijk ethisch, in de mentaliteit, de lading aan te merken als goed of fout. Propaganda.
Wat is de mentaliteit of de lading van het werk van Wayne Lo?
Een getuigenis van een psychiatrisch patiënt/moordenaar.
De vraag is of Wayne Lo in vrijheid ook zou borduren?
Ontstaat het werk onder dwang?
Wat is de intentie van Wayne Lo?
Het verschil tussen de outsider kunstenaar en de kunstenaar is de mate van vrijheid van keuze en handelen. Adolf Wölfli lijkt geen afstand te hebben of te kunnen nemen. De obsessie is volledig, evenals zijn isolement.
Iets dergelijks is eveneens van toepassing op tot levenslange gevangenschap veroordeelde Wayne Lo.
Allart Lakke, november 2011.