In Bolivia ligt Puma Punku, een piramidale vindplaats bij het grotere complex Tiwanaku/Tiahuanaco genaamd. Een stad die groeide tot zo’n 950 na Christus, rond deze tijd vond een dramatische klimatologische verandering plaats, die typisch is voor deze regio. Een grote, langdurige droogte be-eindigde de dominante positie van de elite in Tiwanaku en de stad werd verlaten.
Deze archeologische verklaring van de teloorgang en datering, met de piek in bewoning en gebruik tussen 700 tot 1000 AD, blijkt compleet onjuist aldus de conspirist. Puma Punku is daardoor verdachte architectuur, namelijk aan Atlantis gerelateerd bewijsmateriaal van een beschaving van zeventienduizend jaar oud. Dan volgen de argumenten.
1. ‘Kijk naar de verwering en de beschadigingen van de blokken steen. De verspreiding van de bouwstenen over het terrein. De destructie, alsof een zware explosie heeft plaatsgevonden. Stenen zijn met metalen klampen aan elkaar gekoppeld, in het stenen tijdperk!.’
En de conspirist vervolgt ;
2. ‘Grote delen van de ruïne lijken uitgegraven uit een tientallen centimeters dikke aardlaag. Alsof het plotsklaps verzwolgen werd.’
3. ‘En kijk naar de kwalitatief hoogstaande bewerking van keihard graniet en dioriet. Denk aan de benodigde technologie, planning en organisatie. ‘Mortarless megalythic structures’. Steen met snedes en gaten alleen mogelijk te verwezenlijken middels lasertechnologie en diamanten gereedschap! De uitgehakte ruimtes voor metalen klampen tussen de monolithische stenen! En dan de schaal, die immense blokken.’
4. ‘Nee, Tiwanaku/Tiahuanaco was de hoofd- en havenstad, gesticht door Atlantiden, gelegen aan Lake Titicaca en het werd verwoest door een vloedgolf, zeventienduizend jaar geleden.’

‘The Mysterious And Intriguing Ruins Of Tihuanaco And Pumapunku’ 8:37.
Meer beeldmateriaal in ‘THE MYSTERIOUS PUMA PUNKU’ 6:31, of ‘Great Pyramids vs Puma Punku’ 7:31  en ‘Puma Punku’ 3:15.
‘Tiwanaku – Tiahuanaco – Tiahuanaca the ancient city in South America’, tweedelig (opgepast aanwezigheid van Graham Hancock!)
En ‘TIAHUANACO & PUMA PUNKU: ANTEDILUVIAN pre ~12000 BC CIVILIZATION II – MILITARY INSTALLATIONS – 2’ helaas met commentaar in het Russisch. Maar hilarisch, zie de bijsluiter.

Okay dan.
Er zou volgens de conspirist een cataclysme in Puma Punku, een aardverschuiving, een modderstroom, een zondvloed in Bolivia, in het hart van Zuid-Amerika, hebben plaatsgevonden? Onwaarschijnlijk, maar alles kan.
Een opgraving in feiten.
The site Tiwanaku was first recorded in written history by Spanish conquistador and self-acclaimed “first chronicler of the Indies” Pedro Cieza de León. Léon stumbled upon the remains of Tiwanaku in 1549.
Uitzoeken wat Léon aantrof.
Puma Punku is een gedeelte van een groot tempelcomplex of groep monumenten die tezamen de archeologische vindplaats Tiwanaku/Tiahuanaco vormen. Tiwanaku (oude schrijfwijze: Tiahuanaco) was een stad op een tiental kilometers zuidoostelijke van het Titicacameer. De stad is, net als het meer, gelegen op zo’n 4000 m hoogte op de hoogvlakte van de Andes. Wikipedia over Puma Punku onder lemma Tiwanaku;
The Pumapunku is another man-made platform, a rectangular terraced earthen mound that is faced with megalithic blocks. It is 167.36 m wide and 116.7 m broad, and is 5 m tall. Identical 20-meter wide projections extend 27.6 meters north and south from the northeast and southeast corners of the Pumapunku. Walled and unwalled courts and an esplanade are associated with this structure. A prominent feature of the Pumapunka is a stone terrace that is 6.75 by 38.72 meters in dimension and paved of large stone blocks. It is called the “Plataforma Lítica.” The Plataforma Lítica contains the largest stone block found in the Tiwanaku Site. its estimated weight is 131 metric tons.
Helaas nergens iets over een dikke laag sediment en zeventienduizend jaar ouderdom.

1. De verwering, het natuurlijk verval lijkt feitelijk opmerkelijk licht, het suggereert geen grote tijdspanne, de stenen ogen fris gekapt, vers bijna. De beschadiging is echter evident en de brokstukken blijken ver verwijderd van hun functionele plek in de bedoelde constructie van het gebouw. Te zien aan de wijze waarop het complex nu is, ontbreekt inderdaad heel veel materiaal, indien vergeleken met de door archeologen samengestelde reconstructietekening van het tempelcomplex. Het lijkt in de actuele staat onaf te zijn, alsof het nooit gebouwd is geweest, maar een ongoing bouwwerf was, die plotsklaps is verlaten. Die visie is beslist bedrieglijk, maar tegelijk waar wat betreft het uiterlijk van een soort bouwplaats, het is immers een ongoing opgraving met alle kenmerken van dien, gestapelde stenen, uitgravingen, stukken oorspronkelijk gebouw ontbloot. Archeologisch onderzoek, werk in uitvoering.
Misschien is veel bouwmateriaal afgevoerd, i.i.g. verplaatst. De wijze waarop de stenen nu liggen en staan is gedeeltelijk het gevolg van recente restauratieve werkzaamheden en de ligging van ‘oorspronkelijke’ vindplaats na opgraving door elkaar heen, maar bovenal is de ogenschijnlijke chaos het gevolg van de intentionele Spaanse destructie, plunderingen en mogelijk zelfs aardbevingen (uitzoeken).
Een aardbeving vond bijvoorbeeld recent plaats, ‘the latest Bolivian earthquake occurred on June 9, 1994. The epicenter was located about 200 miles from La Paz.’ De stenen brokstukken van Puma Punku knarsten als tanden die dag.
En over vernietiging en plundering, ik probeer mij die Spaanse furie voor te stellen.
‘Unfortunelly this monument has been one of the most looted ones, before, during and after the colonial period, first by the Incas, then the Spanish and also during the republic.’ Dat verklaart veel, een eeuwenlang overhoop halen door looting. De stenen worden naar beneden afgevoerd, de gemakkelijke weg. Een puinhoop ontstaat.
Over het hergebruik van stenen dus.
Dan de accidentatie van de stenen, die is inderdaad eveneens opmerkelijk. Is het afgebroken, verwering, natuurlijke of bewuste beschadiging of de fysieke grens van het oorspronkelijke brok steen? Van alles een beetje. Veel kapotte hoeken en butsen. Een felle klap en het is stuk, met een zwaard slaat men hoeken uit strakke steen. Het zwaard wordt bot.
Een aardbeving? Of zijn de beschadigingen mede veroorzaakt door mishandeling door plunderaars, onzorgvuldig handelen en ‘wanton destruction’. Dat alles tegelijk.
De destructie is dus tevens mensenwerk.

Desondanks lijkt er ook gebulldozerd op het terrein en met grote kracht zijn breuken in enorme blokken steen veroorzaakt. Zoiets is als het gevolg van zware aardbevingen. Zie ook ‘Zonnepoort.’ Het formaat en de benodigde krachten lijken die van ‘looters’ te boven te gaan? Dergelijke beschadigingen zijn het gevolg van een heftige aardbeving of een grote aardverschuiving lijkt mij.
Het metaal is niet verhit en gegoten, maar in een legering gehamerd. Het gebruik van de metalen klampen duidt overigens op een helder begrip van de aardbevingen in die regio en in die tijd, de onoverkomelijkheid daarvan en het duidt op de wil de gevolgen te voorkomen. Het metaal van de klampen zijn als eerste ‘looters’ buit, want bruikbaar?
Latere Inca- bouwwerken gebruiken de specifieke onregelmatigheid van steenblokken om de constructie aarbeving bestand te maken.

Vreemd lijkt het ook dat de Puma Punku site volledig verstoord is terwijl het lager gelegen ceremonieel plein van 135 m bij 130 m, Kalasasaya geheten en de ‘verzonken tempel’, onbeschadigd/gerestaureerd zijn? Ja, althans zo is de bedrieglijke situatie momenteel.
De vraag is dan ook, werden de andere delen van het complex in Tiwanaku gerestaureerd?

Ja, dus, de ‘verzonken tempel’ is ‘compleet’ gerestaureerd, het is een reconstructie. Vergelijk de trap met twee monolieten terzijde, op de fotografie boven en onder. De kwaliteit van de restauratie lijkt ongeloofwaardig (maar niet vanwege de diverse, zichtbare bouwlagen) en is mogelijk niet naar het ‘authentieke’ gebouw uitgevoerd?

Waren de Spanjaarden niet geïnteresseerd in vernietiging van de rest van het complex of was het onzichtbaar door afzetting van aarde. Twee vragen, was de ‘verzonken tempel’ onder aarde bedolven en niet geplunderd of hebben restaurateurs iets ‘nieuws’ neergezet uit restanten? Dat laatste is dus zeker. Geplunderd mogelijk ook.
En indien het eveneens ‘looted’ terrein zou zijn geweest, ontbraken veel benodigde stenen voor restauratie, ‘n’est-ce pas?’ De muren lijken echter compleet, perfect samengesteld, niets ontbreekt. Om de oorspronkelijke monolieten heen zijn muren van perfecte hoogte opgetrokken, archeologisch en vakkundig restauratiewerk uit de jaren 60 van de vorige eeuw. Oh, schande. Men gebruikte mogelijk stenen van andere bijbehorende gebouwen van het grotere complex. Het bouwwerk is uit restanten samengesteld, niet volledig uit originele stenen en is beslist niet authentiek? Desondanks kan het een goed idee geven van een bepaalde staat van het oorspronkelijke bouwwerk.
In verschillende stukjes eerder refereerde ik naar het duidelijk zichtbare hergebruik of lagen in bouwstijl in Tiwanaku.
Uitzoeken.

2. Maar de laag modder of aarde die het gebouw Puma Punku gedeeltelijk bedekt?
Een aardverschuiving? Modderstroom. Hoe dik?  Vanaf waar?
Afzetting, natuurlijk of catastrofaal gerelateerd. Over welke tijdspanne?
Puma Punku is hooggelegen. Is er hoger gelegen grond geweest? Afzetting door de wind? Wat voor een weer is gebruikelijk?
Natte periode afwisselend met droge tijdspanne, jaarlijks?
Hoeveel van de veronderstelde uitgraving is zichtbaar? Is Puma Punka wel onder een laag modder o.i.d. vandaan gehaald?
Het lijkt een verhaal ontstaan bij Arthur Posnansky (1873-1946). Ergens in verband met Posnansky lees ik ‘the ruins in general were covered by a thin layer of lime deposits, indicating they had been underwater for a considerable period of time. Also, certain parts of the ruins were deeply buried in sediments, which indicated that a stupendous wave of water had washed over the entire area.’ Uitzoeken. Hoe snel zou natuurlijke afzetting Puma Punku hebben begraven.

De huidige opgravingen lijken niet overal tot enorme verplaatsing van opgehoopt sediment te hebben geleidt, het is niet overal duidelijk zichtbaar of een laag modder, aarde of zand de resten afdekte en/of deze is verwijderd. Maar het is waar, wat verwijderd is laat geen of nauwelijks sporen na en op enkele afbeeldingen lijkt er sprake van onder het sediment bedolven architectuur in Puma Punku.

3. Wat betreft de kwaliteit van het steenhouw werk. Indien het onze technologie oversteeg, zou het preciezer zijn, nauwkeuriger. Het is handwerk, onmiskenbaar en uiterst precies, maar niet perfect.

Het is trouwens onmogelijk zich voor te stellen wat slavenarbeid vermag. Denkt u het zich eens in, beschikking over de jarenlange full time arbeid van mensen in ruil voor slechts hun voeding, kleding en onderdak. Elke dag laat u uw slaven steen bewerken, een leven lang, schuren en polijsten, hakken en bijtelen. Niet in Tiwanaku, maar in de verderop gelegen steengroeve. Dag in, dag uit, zullen uw slaven steen met steen bewerken. En de stenen worden exact zoals besteld door een maatmeester, de architect, die voor de bouw van het complex verantwoordelijk is. De bouw is mogelijk traag, maar gestaag. Wellicht maakte de maatmeester een grote maquette op schaal, met de beoogde stenen op schaal, enzovoort.
Alles uiterst arbeidsintensief, maar daardoor juist geenszins onmogelijk, in een overschot aan arbeid. En aangezien de slaaf slechts één specifieke taak, handwerk uitvoert is deze in en door die arbeid specialist, recht wordt recht, strak wordt strak.

De techniek.
Het lijkt alsof het gebruik van draad of een zaag de sneden kunnen verklaren.
Geboorde gaten? Het is mogelijk handwerk, met een boogboor, noodzakelijk tip hard, diamantboor.

Vreemd en abusievelijk is dat latere steen technieken, door de opvolgende Inca-cultuur mindere varianten lijken in kwaliteit. De rechte hoek wordt verlaten, en juist volume en massa wordt gebruikt. Dit stenen verband is qua aardschok bestendigheid een effectievere uitvoering. Vorm van vooruitgang, aanpassing, technische verandering te noemen.
De rechte hoek in verband als minder sterk in vergelijking met onregelmatige blokken in elkaar gepuzzeld ten tijde van een aardschok.

Het formaat. Megalithisch, enorme blokken. En grote hoeveelheden mankracht. Altijd, elke dag, jaar in jaar uit. Slaven.

4. Tiwanaku als de havenstad aan Lake Titicaca. Waterwegen over een afstand van tien kilometer? Mogelijk. Het meer bestaat overigens uit zilt water, onbruikbaar voor irrigatie, sluizen stelsel is noodzakelijk. I.i.g. als vervoer functie mogelijk. Geschikt voor transport steen.
Sporen van kanalen en sloten? ‘Shallow canals, for crop moisture and to absorb heat from solar radiation during the day, thermal insulation. Fishponts(?)’‘
Sporen van boten of schepen?
Afbeeldingen van boten of schepen? Ja.

Wordt vervolgd, Allart Lakke, 2010.