Het zijn de sterkste beelden, diegene die diep in ons sluimeren, in de obscure herinnering vervuld van angst. Zoals het beeld van castratie in Ouranos Sexe. Zoals ik hier betoog is een slappe lul een sterk beeld voor onze tijd. Nicknamed ‘Ouranos Sexe’, wat ongeveer betekent het geslacht van Ouranos uit 2008 is een akelig en lelijk, maar helder beeld ontleend uit de Griekse mythologie. De god Cronos ontmand namelijk zijn vader Ouranos, de hemelgod. Hij castreert hem en gooit het geslacht in de oerzee, Gaia, die zijn moeder is, oftewel op de aarde, die daardoor bevrucht geraakt. Als gevolg van die handeling zetten de hemelen zich in beweging en wordt Cronos de baas, de heerschappij van de tijd begint, de zon/maan chronologie onstaat. Uit het schuim van de golf wordt Aphrodite/Venus geboren, de schoonheid, de vruchtbaarheid oftewel de permanente lente, die aanvangt. Het schilderij Primavera van Botticelli toont de lente staande in een omgekeerde golf, in een schelp. Mijn ‘Ouranos Sexe’ is een beeld van het moment daarvoor, het toont het compleet afgehakte orgaan dat die de plons veroorzaakte, het is Ouranos zijn zilveren geslacht.

Geslacht, als in geofferd. En geslacht, als in nakomelingen.
Het zilveren zaad, uit 1991, Kokopilau, Spring Well of de Wensput, een beeld in de nabijheid van Ouranos Sexe. Het zaad in de zaaibak.
Die castratie is de latere besnijdenis?

 

 

 

Merkwaardig is niet het onbesneden karakter van de Grieks/Romaanse beelden. Maar wel van de David van Michelangelo. Van David mocht men veronderstellen dat hij besneden zou zijn geweest, een bijbelse figuur.

Mijn extreem lompe sculptuur, ‘Ouranos Sexe’ is een zilveren, levensgrote versie van een slappe lul, afgehakt en achterover liggend gepresenteerd op een zwart, rond sokkelblad op zwenkwielen. Het ding meet één meter twintig. Het is levensgroot bedoeld, Ouranos is een god. Ik heb gekozen voor een onbesneden geslacht, een gedrocht, slap en vruchteloos. Zielig. Met veel voorhuid, die in een soort bloemvorm samentrekt over een zware eikel, twee middelmatig grote ovale ballen in een ietwat loshangende zak. Het vormt een beeld wat men het liefst negeert. De slapheid is immers die van zwakte, impotentie. De lul ligt opgebaard en is te betreuren, het orgaan is afgesneden, zonder menselijk lichaam op de rug gelegen is het een onding geworden, een vormeloos en onleesbaar beeld. Het reflecteert hevig en wil niet gezien worden, want het schaamt zich.
Het beeld is opgedoken uit de mythe van Cronos en mijn afgrijzen van de castratie. Ik heb het beeld van binnenuit opgebouwd, met losse ballen in een complete omhullende balzak, een volledige pisbuis en geledingen in de schacht van de pik, met een strakke huid over de eikel. Het moment van na de ejaculatie.
Een vooralsnog genegeerd en schromelijk ontbrekend beeld. Van stijve pikken is de wereld vervuld. Maar een zilveren lul is een sprekend beeld uit de tijd van de slappe pik. Zie hieronder.

 

 

Na de castratie breekt een gouden tijd aan, de eeuwige lente, de tijd van de Hesperiden, de tuin der Eden of ‘the golden dawn, … De aardas zou toen verticaal hebben gestaan op haar omwenteling, het leven zou seizoensloos zijn. In die tijd wordt ook het eilandenrijk Atlantis geplaatst. Atlas en zijn broer Tellus heersen daar. Het zijn Titanen of Giganten, oerkrachten. Men denkt tegenwoordig dat Atlas de aarde draagt, het is evenwel oorspronkelijk degene die de hemel torts. Zijn broer Tellus draagt de aarde.

Het lijkt voor het individu onmogelijk grip te krijgen over de duizelingwekkende afstand in tijd en gebeurtenissen die allerei culturen vormde. Wetenschappelijk onderzoek kan die onmogelijkheid onvoldoende vatten, het hanteert onverbiddelijke chronologie, maar die is oninvoelbaar en abstract.
De sfinx van Gizeh wordt daardoor object van speculatie. Hieruit ontstaat bijgeloof, over een bibliotheek, de ark des verbonds, verborgen in een geheime ruimte onder de sfinx.

In het openbaar verkeer is net niet, tegenwoordig, gewoon doen. De overlast is slechts minimaal, maar juist voldoende om een ander te hinderen. Opgeteld worden die kortstondige hinderlijkheden een volkomen irritatie.

 

 

Titel werk (nickname): Het geslacht van Ouranos/Ouranos’ Sexe

Beschrijving: Penis en scrotum op ronde sokkel.

Formaat: 1.20 cm. diameter x hoogte 0.80 cm.

Materiaal: Metalen stoelframe, spijkerbroekstof, gaffer tape, plastick tape, vuilniszak, dubbelzijdig tape, jute, houten ringen stoelzitting, plastik ringen, kartonnen hulzen, bubbeltjes plastick, zilvertape, dekens, slaapzak, wollen sokken, rieten stoelzitting.

Sokkel: rond houten tafelblad, zeven zwenkwielen, bouten, zwarte lakverf.

Jaartal: 2008

Verzekeringswaarde: 11.500 euro

Exposities: Tellus, 2008, Transit, Mechelen.

Culture relaxative, 2011, Atelier 340, Bruxelles.

Documentatie: Fotografie Casper Faassen, affiche show Tellus.

In het bezit van: Allart Lakke/Transit

Bijzonderheden: Onbesneden.

Allart Lakke, 2009.