U ziet een maquette van een ogenschijnlijk uit allerlei formaten stenen gemetseld soort tombe.
De Duitse fabrikant van het negentiende eeuwse Anker kinderspeelgoed, heette Richter. De stenen komen gerangschikt in een houten doos. De bouwstenen zijn ontworpen door Otto en Gustav Lilienthal. Ik heb in mijn jeugd verschillende keren intensief met dit materiaal gespeeld. Naar mijn smaak waren deze specifieke grijze bouwstenen het fraaist in hun materiële afwerking en eveneens door hun uitzonderlijke vorm bijzonder aantrekkelijk. Het element van acht gestapelde hoekstenen is, in de open klappende vlinder vorm, dezelfde bouwsteen van de oneindige kolom van Brancusi. Ik betreurde destijds al de te kleine hoeveelheid ervan, hier ziet u de maximale stapeling. Ik zou stenen moeten bijkopen om groter te kunnen werken.
Het bouwwerk is niet een plotselinge inval. Na op een glasplaat gefotografeerd te zijn, heb ik de muren op de print opgehoogd met zwart en wit potlood, waardoor de oorspronkelijke stenen uiteenvallen in kleinere segmenten. Dat heb ik opnieuw gefotografeerd, waardoor het geloofwaardig lijkt.
In mijn opvatting ligt op de overigens niet betreedbare ruimte, de binnenplaats, knisperend grind. Die ruimte  heeft minstens de grootte van een graf kist.
De maquette suggereert een bepaald formaat, want ik zie de dingen groot.

Allart Lakke, 2009.